Uitdagingen en avontuur

Leven in een ander land brengt heel wat uitdagingen en avontuur met zich mee 😀 Een paar uitdagingen/belevenissen van de afgelopen weken:

In mijn vorige blog schreef ik al dat ik dat ik alleen met de bus was weg geweest. Inmiddels ga ik een paar keer per week met de bus op pad om bijv. boodschappen te doen of om naar school te gaan. Om naar school te gaan moet ik een klein busje nemen waar ongeveer 18 mensen in kunnen zitten. Dit busje heeft geen stopknopjes en stopt ook niet automatisch bij iedere halte. Conclusie: je moet zelf goed in de gaten houden bij welke halte je uit moet stappen en dit van te voren naar de buschauffeur roepen (in het Russisch :)). Een hele uitdaging als je a. de taal nog niet goed spreekt, b. je de omgeving nog niet goed kent en je dus niet goed weet waar je bent en bij welke halte je überhaupt moet uitstappen en c. je heel vaak niet goed kunt kijken waar je bent omdat er gordijnen voor de ramen hangen, de ramen bevroren of beslagen zijn en het busje vaak zo vol zit dat er ook mensen in het gangpad staan en je dus ook niet uit het voorruit kunt kijken. Kortom: iedere keer weer een heel avontuur en uitdaging!

Afgelopen week heb ik mij hier aangemeld bij een sportschool. Ik had 2 sportscholen gevonden in de buurt van mijn school, zodat ik het sporten en mijn Russische lessen kan combineren. Naar de eerste sportschool ging ik alleen om informatie op te vragen; een groot succes want ik kon natuurlijk lang niet alles volgen wat de vriendelijke jongeman allemaal vertelde. Na een paar keer braaf ‘ja’ te hebben geknikt, heb ik in mijn beste Russisch maar gevraagd of ze ook een papier met informatie erop hebben zodat ik thuis alles nog eens rustig na kan lezen, ofterwijl: kan ontcijferen wat hij me allemaal heeft verteld. Uiteindelijk heb ik mij (met hulp!) bij een sportsschool aangemeld. Bij deze sportschool is het de gewoonte dat je in de eerste week bij een arts langs gaat. Ik heb nog nooit eerder een anamnese via google translate gedaan maar het werkte prima, haha.  Volgende week heb ik een afspraak met een trainer om een trainingsprogramma samen te stellen. Ik ben heel benieuwd hoe dat gaat……..

Vorige week had ik samen met een teamlid een Russische bankrekening hier geopend. Een paar dagen later kreeg ik een sms op mijn telefoon dat er iets mis was gegaan en of ik die week erna weer naar de bank kon komen, zodat ze de fout konden herstellen. Aangezien het berichtje in het Engels was en veel mensen hier dezelfde naam hebben dacht ik dat iemand uit het team dit berichtje had gestuurd. Ik had vervolgens een heel verhaal teruggestuurd met de gedachte dat deze naar een teamlid ging. Bleek later dat het helemaal niet iemand van ons team was, maar dat de vrouw van de bank zo vriendelijk was geweest om mij een berichtje in het Engels te sturen zodat ze zeker wist dat ik het zou begrijpen. Ik had graag haar gezicht willen zien bij het lezen van mijn ‘rare’ sms.

In de afgelopen weken heb ik bij verschillende teamleden hier thuis gegeten. Super leuk om zo wat meer tijd met elkaar door te brengen en elkaar beter te leren kennen. En heel verhelderend soms ook: soms stap je nl. een huis binnen en realiseer je ineens dat je 2 echtparen door elkaar hebt gehaald en er een heel andere man hoort bij de vrouw dan je al die tijd hebt gedacht. Toch wel goed die etentjes bij mensen thuis!!

Kortom: mijn leven tot nu toe is hier alles behalve saai!