2021
In totaal heeft Grain of Wheat Centraal-Azië in 2021 4531 kinderen bereikt.
Hieronder leest u een aantal getuigenissen van kinderen en/of hun ouders en mentoren die in 2021 één van onze kampen hebben bezocht.
- “We zijn erg dankbaar voor de mogelijkheid om deel te nemen aan dit kamp. Onze zoon, Amantur, heeft de diagnose cerebrale parese (een houding- en bewegingsstoornis die veroorzaakt wordt door een beschadiging in de hersenen). We hadden het hier heel moeilijk mee en dachten dat ons kind geen toekomst had. Toen we Amantur echter zagen genieten tijdens het kamp, hem zagen deelnemen aan het programma en hij zijn uiterste best deed om alles te doen wat hem werd gevraagd, vonden we opnieuw hoop op een goed en waardig leven voor onze zoon. We zijn de organisatoren van het kamp erg dankbaar, met name voor de vriendelijkheid, zorg en liefde. We hopen dat er volgend jaar weer zo’n kamp komt.” Vader Amantur
- “Het was voor mij het eerste jaar dat ik meeging op kamp en ik zal het nooit vergeten. Ik sliep in een tent met andere kinderen en we hadden erg veel plezier.” Yelisey (8)
- “Alyona woont naast de plek waar wij het dagkamp hielden. Het was haar eerste keer dat ze naar ons kamp kwam en het speet haar dat ze nog niet eerder was geweest. Ze zei dat ze nog nooit zo’n fijne en liefdevolle sfeer had ervaren. Ze vond alles leuk, maar bovenal vond ze de vrijwilligers/mentoren leuk. Toen we aankondigden dat we het kamp eerder moesten beëindigen vanwege ziekte onder de teamleden, kwam Alyona’s oma ons geld aanbieden. Ze dacht dat we niet genoeg geld hadden om het kamp voort te zetten. Ze vroeg ons wat we aan het doen waren, omdat haar kleindochter ons zo bewondert. Het deed ons beseffen dat we niet alleen kampen houden voor de kinderen, maar ook voor hun ouders en grootouders. Op de laatste dag van het kamp nam Alonya afscheid van ons met tranen in haar ogen, omdat ze geen afscheid wilde nemen. Ze zei dat als zij later groot is, zij zoals ons in een kamp wil dienen.” Mentor van Alonya (13)
- “Dima is Karina’s oudste zoon. Karina was een acrobaat die werkte in een circus en voor een lange tijd rond trok om op te treden, totdat ze een ongeluk kreeg. Door de blessure die ze opliep was ze niet langer in staat meer om te werken en had ze geen plaats meer om te wonen. Dima nam de zorg voor zijn moeder en zichzelf op zich. Hij is een kind met een groter verantwoordelijkheidsgevoel dan gewoon is op zijn leeftijd. Tijdens het kamp deed hij vrijwilligerswerk en dit deed hij geweldig. Hij leerde weer te lachen en om te spelen.” Mentor van Dima (13)
- “Ik vond het hier echt leuk, ik heb zoveel plezier gehad. Ik heb vrienden gemaakt en het heeft me vriendelijker en opener gemaakt. Ook heb ik geleerd om van anderen te leren houden.” Anastasiya (12)
- “Nastya komt naar ons Loft-project (club project) en nam dit jaar voor het eerst deel aan ons zomerkamp. Nadat iedereen het kamp had verlaten en ik thuiskwam bij mijn gezin, ging de telefoon. Het bleek de moeder van Nastya. Ze zei: “Wat hebben jullie met Nastya gedaan? Ik ben heel blij dat ze met jullie mee is gegaan. Ik weet niet hoe ik het moet beschrijven, maar haar gezicht straalt van geluk. Ik wil dat ze ook na de zomer de club bijeenkomsten weer zal bijwonen en ik zal er alles aan doen om haar hierin te ondersteunen.” Maxim, kampdirecteur
