2023

---

“Nog niet zo lang geleden belandde ik in een weeshuis. Toen de jongens mij uitnodigde om te gaan kijken wat ze bij de “Kinderark” deden, ging ik eerst met tegenzin. Maar bij de deur al werden we begroet met glimlachende en vriendelijke mensen. Ze vroegen hoe het met mij ging en wat ik graag wilde leren. Nu ga ik regelmatig naar de club en aan het begin van elke middag luisteren we naar interessante verhalen en lessen die we in ons eigen leven kunnen toepassen.” – Nikita, 15 jaar

“Graag wil ik als moeder mijn observaties over een periode van twee jaar delen over mijn zoon Raoul (12), omdat ik de enorme impact zie van het kampprogramma op mijn kind. Een kamp is een mooie gelegenheid om problemen en belangrijke aandachtspunten uit het leven van een kind aan het licht te laten komen. Vorig jaar nodigde Raoul een paar vrienden uit naar het kamp. Hierdoor veranderde zijn gedrag enorm, hij luisterde niet en was een bron van irritatie voor anderen. Dit jaar maakte hij zich zorgen of hij nog wel welkom was op het kamp en wat anderen van hem zouden denken. Toen hij wist dat hij gewoon welkom was, besloot hij dit jaar zijn vrienden niet uit te nodigen, omdat hij bang was dat hij opnieuw provocerend gedrag zou vertonen om zijn vrienden een plezier te doen. Deze zomer zagen we een hele andere Raoul. Nu merkte hij zelf negatief gedrag bij anderen kinderen op en hij ontdekte d.m.v. het kamp hoe hij deze kinderen nu zelf positief kon beïnvloeden. Ik zie een enorm positief effect van het kamp op Raouls karakter. We begrijpen dat de kampleiding soms voor grote uitdagingen staat, maar jullie doen heel belangrijk werk! We zijn jullie als ouders zeer dankbaar.” – Moeder van Raoul (12)

“De komende week is de Loft club gesloten vanwege de kerstvakantie. Het maakt me altijd een beetje verdrietig als ik een paar dagen niet naar de Loft toe kan. Het heeft waarschijnlijk niet zoveel te maken met de ruimte zelf, maar met de mensen daar. Het is voor mij een plek waar ik mijn vrienden kan ontmoeten.” – Savely, 16 jaar

“Voor het kamp was Artem erg teruggetrokken en was het lastig contact met hem te maken. Zijn spraak, lezen en schrijven zijn sowieso erg onduidelijk voor een jongen van 9 jaar oud. Deze zomer bezocht hij voor het eerst ons kamp en de eerste dagen leek het alsof hij continue ergens bang voor was; alsof hij op elk moment een uitbarsting en agressie van mensen verwachtte. Het is dan ook duidelijk dat Artem tot nog toe maar weinig vriendelijkheid en zorgzaamheid in zijn leven heeft ervaren. De tijd in het kamp heeft echter een positief effect op zijn gedrag en humeur gehad. Langzaamaan kwam er een hele andere Artem tevoorschijn. In plaats van een gesloten kind, werd hij toegankelijker, minder angstig en verscheen er een glimlach op zijn gezicht die daarna ook niet meer verdween. In het dorp waar hij woont zijn er vrijwel geen voorzieningen voor kinderen en spelen ze met dingen die ze op straat vinden. Artem genoot dan ook maximaal van alle interessante spellen en activiteiten die op het kamp gedaan werden – er ging echt een nieuwe wereld voor hem open!” – Mentor van Artem uit Tadzjikistan