Machteloos
Daar sta ik In het midden van een kamer In het midden van de stilte Starend voor mij uit
Zonnestralen vallen door het raam naar binnen Maar lijken mij niet te bereiken Alles lijkt zo ver weg En tegelijk zo dichtbij
Ik kijk naar beneden En staar naar een prachtig kindje Lief, klein en kwetsbaar En zo hopeloos
Ik pak haar op Houd haar stevig vast Nooit wil ik je meer loslaten Voor altijd zou ik je willen vasthouden
Je geborgenheid en liefde geven Een thuis Een plek waar je kunt spelen en dansen Mijn leven voor je geven
Tranen rollen over mijn wangen Er bekruipt mij een machteloos gevoel Want dit kindje heeft geen toekomst Ze staat aan de zijlijn van de maatschappij
Ik zou er alles aan willen doen Om je te redden Maar ik doe het enige wat ik kan Je weer in je bedje terugleggen
Geschreven in 2006 n.a.v. een bezoek aan een weeshuis in Sint Petersburg.