Ogen zeggen soms zoveel meer dan woorden

Donderdag maakte ik kennis met de twaalfjarige Igor*. In een paar uur tijd leerde hij mij een paar waardevolle lessen. Igor werd gezond geboren. Helaas raakte hij een paar jaar geleden betrokken bij een auto ongeluk. Zijn ouders kwamen hierbij om het leven. Igor overleefde het auto ongeluk, maar raakte zwaar gewond. Hij hield er een halfzijdige verlamming aan over en raakte daarmee ook o.a. zijn spraakvermogen kwijt. Hij woont nu in het weeshuis, voor een groot gedeelte gevangen in zijn eigen lichaam, volledig afhankelijk van de mensen om hem heen. In een paar seconden tijd veranderde zijn leven radicaal.

Igor ontmoette mij met een grote glimlach. Ondanks dat hij niet kan praten, kan hij wel degelijk communiceren. Zijn ogen zochten voortdurend de mijne, het is zijn manier om contact te kunnen maken met de wereld om hem heen.

Elke donderdag gaat hij samen met een aantal andere kinderen naar een soort van dorpshuis waar de kinderen o.a. een teken workshop volgen. Igor weet precies wanneer het donderdag is. Zijn vaste vrijwilliger (begeleider) was afgelopen donderdag wat later dan normaal. Ze vertelde mij, dat toen ze zijn kamer binnenkwam, hij aan het huilen was. Hij was bang dat hij niet opgehaald zou worden en zo zijn wekelijkse uitje zou missen. Zo afhankelijk van de mensen om je heen, zo hulpbehoevend… en toch zag ik de hele ochtend vrijwel alleen maar blijdschap bij Igor.

Igor maakte mij deze ochtend (opnieuw) bewust van het feit dat het leven zo kwetsbaar is. In een paar seconden tijd kan je leven ineens radicaal veranderen. Soms is het goed om je daar weer even bewust van te zijn en dankbaar te zijn voor de dingen die vaak zo normaal lijken. Veel dingen gaan vaak automatisch en lijken zo normaal, maar het is niet normaal om elke dag je bed uit te kunnen stappen, zelf je kleding uit te kunnen kiezen en op je fiets of in de auto te stappen om naar school of naar het werk te gaan. Het is een voorrecht, het is een zegen. Een reden tot dankbaarheid.

Igor leerde mij deze ochtend dat ondanks moeilijke omstandigheden, je nog steeds blij kunt zijn en hoe belangrijk het is om elkaar écht in de ogen te kijken. De ogen zijn de spiegels van onze ziel. Ogen kunnen zoveel meer communiceren dan onze woorden. Laten we meer tijd creeëren om elkaar bewust in de ogen te kijken om te weten wat er écht in iemands leven speelt.

*Vanwege de privacy is Igor zijn naam gefingeerd.