HBOT – update 3

Het zit erop! Of eigenlijk moet ik zeggen: ik zit op de helft van de hyperbare zuurstoftherapie! Vandaag was dan weliswaar de laatste sessie in de zuurstoftank, maar de behandeling zelf werkt nog 1 – 2 maanden door. Dat betekent ook dat ik pas over ongeveer 2 maanden écht iets over het resultaat kan zeggen. Maar voor nu sta ik er positief in! Ik heb over het algemeen meer energie, kan mij wat langer inspannen en herstel daarna ook sneller. Ik slaap veel beter, de hersenmist is wat afgenomen en ik kan weer wat beter tegen prikkels. Mijn fitte Friese buurvrouw van 82 in de tank zei vandaag: ‘Ik kin sjin dat it dy hiel goed dyn hat. Do rinst oars, dyn útstraling is oars, dyn stem klinkt oars en sjuchst der ek folle fitter út!’ Nou, dat klinkt goed toch!

Ik voel mij ook écht wel een stuk beter in vergelijking met toen ik de behandeling startte en tegelijkertijd merk ik ook dat ik er nog niet helemaal op durf te vertrouwen. In de afgelopen 2,5 jaar heb ik vaker periodes gehad dat het wat beter ging om vervolgens weer een flinke terugval te moeten incasseren. Bij post-covid betekent in die zin een “goede dag” niet zoveel, want de dag erna kan het weer helemaal mis zijn. Máár het grote verschil is nu natuurlijk dat ik een behandeling heb gehad en ik ga er dan ook vanuit dat die heftige terugvallen niet meer terugkomen en ik van nu af aan steeds verder zal herstellen. Én hoe langer het goed gaat des te meer het vertrouwen natuurlijk ook weer gaat groeien!

Gedurende het traject heb ik steeds vragenlijsten moeten invullen over mijn belastbaarheid, wat enigszins inzicht geeft in de voortgang van de behandeling. Gemiddeld scoort een gezond persoon tussen de 20 en 30 punten op zo’n scorelijst en 140 is de maximale en slechtste score. Bij aanvang van mijn behandeling scoorde ik 119 punten en gedurende de behandeling is deze langzaam gedaald en zit ik nu op 62 punten. Dus ook daarin is de verbetering terug te zien.

Ik moet bekennen dat ik de aankomende periode wel erg spannend vind. De afgelopen weken waren natuurlijk heel gestructureerd, elke dag naar het ziekenhuis, 2 uur in de tank en daarom heen voornamelijk rust. Nu ik weer meer ga deelnemen aan het dagelijkse leven zal dat ook weer andere inspanning en prikkels geven. Ik heb het advies gekregen om de eerste 2 weken na de behandeling heel rustig aan te doen. De vermoeidheid van de behandeling zelf moet nog uit mijn lichaam en ik zal dus weer langzaam moeten wennen aan het ‘normale dagelijkse leven’ en opnieuw moeten uitzoeken wat ik wel/niet kan. Voor nu ga ik eerst 2,5 week vakantie nemen om het advies van de arts op te volgen en bij te komen van dit hele traject. Daarna zal ik mijn werkzaamheden en dagelijkse activiteiten weer rustig gaan opbouwen.

Concrete dank- gebedspunten:

• Een groot dankpunt is dat ik deze behandeling heb kunnen doen! Nogmaals dank aan IEDEREEN die hieraan heeft bijgedragen!
• En een ander groot dankpunt is natuurlijk het tot nu toe behaalde resultaat!
• Graag gebed dat de stijgende lijn in de komende weken/maanden verder door zal zetten met een geweldig eindresultaat! 😀
• En voor wijsheid in de aankomende periode als het gaat om de opbouw van mijn activiteiten en werkzaamheden. In de afgelopen 2 jaar had ik recht op corona herstelzorg waardoor ik begeleiding van de fysio en ergotherapeut had, maar hier heb ik sinds juni geen recht meer op en ik kom ook niet voor andere re-integratie begeleiding in aanmerking, dus ik moet nog even bedenken hoe ik dit allemaal goed kan gaan aanpakken!

Over een aantal weken zal ik nog een keer een update geven om te laten weten hoe het dan gaat!