Nieuws
“Altijd op de hoogte van het laatste nieuws”
20 februari 2016
Leven in een ander land brengt heel wat uitdagingen en avontuur met zich mee 😀 Een paar uitdagingen/belevenissen van de afgelopen weken:
In mijn vorige blog schreef ik al dat ik dat ik alleen met de bus was weg geweest. Inmiddels ga ik een paar keer per week met de bus op pad om bijv. boodschappen te doen of om naar school te gaan. Om naar school te gaan moet ik een klein busje nemen waar ongeveer 18 mensen in kunnen zitten. Dit busje heeft geen stopknopjes en stopt ook niet automatisch bij iedere halte. Conclusie: je moet zelf goed in de gaten houden bij welke halte je uit moet stappen en dit van te voren naar de buschauffeur roepen (in het Russisch :)). Een hele uitdaging als je a. de taal nog niet goed spreekt, b. je de omgeving nog niet goed kent en je dus niet goed weet waar je bent en bij welke halte je überhaupt moet uitstappen en c. je heel vaak niet goed kunt kijken waar je bent omdat er gordijnen voor de ramen hangen, de ramen bevroren of beslagen zijn en het busje vaak zo vol zit dat er ook mensen in het gangpad staan en je dus ook niet uit het voorruit kunt kijken. Kortom: iedere keer weer een heel avontuur en uitdaging!
Afgelopen week heb ik mij hier aangemeld bij een sportschool. Ik had 2 sportscholen gevonden in de buurt van mijn school, zodat ik het sporten en mijn Russische lessen kan combineren. Naar de eerste sportschool ging ik alleen om informatie op te vragen; een groot succes want ik kon natuurlijk lang niet alles volgen wat de vriendelijke jongeman allemaal vertelde. Na een paar keer braaf ‘ja’ te hebben geknikt, heb ik in mijn beste Russisch maar gevraagd of ze ook een papier met informatie erop hebben zodat ik thuis alles nog eens rustig na kan lezen, ofterwijl: kan ontcijferen wat hij me allemaal heeft verteld. Uiteindelijk heb ik mij (met hulp!) bij een sportsschool aangemeld. Bij deze sportschool is het de gewoonte dat je in de eerste week bij een arts langs gaat. Ik heb nog nooit eerder een anamnese via google translate gedaan maar het werkte prima, haha. Volgende week heb ik een afspraak met een trainer om een trainingsprogramma samen te stellen. Ik ben heel benieuwd hoe dat gaat……..
Vorige week had ik samen met een teamlid een Russische bankrekening hier geopend. Een paar dagen later kreeg ik een sms op mijn telefoon dat er iets mis was gegaan en of ik die week erna weer naar de bank kon komen, zodat ze de fout konden herstellen. Aangezien het berichtje in het Engels was en veel mensen hier dezelfde naam hebben dacht ik dat iemand uit het team dit berichtje had gestuurd. Ik had vervolgens een heel verhaal teruggestuurd met de gedachte dat deze naar een teamlid ging. Bleek later dat het helemaal niet iemand van ons team was, maar dat de vrouw van de bank zo vriendelijk was geweest om mij een berichtje in het Engels te sturen zodat ze zeker wist dat ik het zou begrijpen. Ik had graag haar gezicht willen zien bij het lezen van mijn ‘rare’ sms.
In de afgelopen weken heb ik bij verschillende teamleden hier thuis gegeten. Super leuk om zo wat meer tijd met elkaar door te brengen en elkaar beter te leren kennen. En heel verhelderend soms ook: soms stap je nl. een huis binnen en realiseer je ineens dat je 2 echtparen door elkaar hebt gehaald en er een heel andere man hoort bij de vrouw dan je al die tijd hebt gedacht. Toch wel goed die etentjes bij mensen thuis!!
Kortom: mijn leven tot nu toe is hier alles behalve saai!
07 februari 2016
Vandaag ben ik precies een week in Siberië! Het is grappig om terug te blikken en te realiseren dat vorige week alles hier nog nieuw was, maar ik inmiddels al wat meer begin te wennen aan het leven hier. Voordat ik over mijn eerste belevenissen hier in Rusland schrijf, ga ik eerst nog even terug naar de periode voor mijn vertrek.
Het afscheid nemen van iedereen vond ik toch wat lastiger dan in eerste instantie gedacht. Al het vertrouwde in Nederland achterlaten en nog niet precies weten wat er voor in de plaats komt was af en toe even slikken. De tussenperiode in Duitsland waar ik d.m.v. een training/conferentie werd voorbereid op de aankomende land-/cultuurswitch, was dan ook een goede periode om even alles te laten bezinken, het afscheid nemen te verwerken en me verder voor te bereiden op de aankomende transitie. Het was fijn om tijd met mensen door te brengen die door dezelfde fases heen gaan en onderwijs te krijgen over andere cultureren e.d. Het was een intense en leerzame periode!
Aan het einde van de training was ik er aan toe om daadwerkelijk richting Rusland te vertrekken en was dan ook blij dat ik 30 januari eindelijk het vliegtuig in mocht stappen, maar nog blijer dat ik een paar uur later in Rusland weer mocht uitstappen! Ik kwam ’s nachts aan dus ik had uiteindelijk nog geen idee waar ik nu terecht was gekomen. Het was dan ook gek om de volgende ochtend wakker te worden en niet te weten waar ik precies was, maar wel te weten dat ik hier de komende 2 jaar ga doorbrengen.
De eerste week stond vooral in het teken van wennen en de mensen en omgeving hier leren kennen. Het is fantastisch hoe ik hier word opgevangen. De teamleden zijn ontzettend aardig en behulpzaam. In de afgelopen week heb ik bij verschillende teamleden gegeten om ze beter te leren kennen. Ook in de aankomende weken zullen er nog heel wat bezoekjes afgelegd worden. Daarnaast heb ik veel uitleg gekregen over hoe de dingen hier op kantoor en binnen het team werken. Ik begin langzaam maar zeker ook de omgeving wat beter te leren kennen. Mijn overwinning van deze week was dat ik zelf met de bus naar een winkelcentrum hier in de buurt ben geweest. Wonen in een ander land voelt echt alsof je alles weer opnieuw moet leren en dan voelt alleen met de bus gaan al als een hele overwinning 🙂
Aankomende week ga ik beginnen met mijn taallessen. In de afgelopen week heb ik alvast weer wat kunnen wennen aan de Russische taal. Ik ben heel benieuwd hoe de lessen zullen gaan en hoop dat ik de taal snel zal oppakken.
Qua temperatuur valt het deze week heel erg mee. Het varieerde deze week van -18 tot 2 graden boven nul. Wel fijn dat ik op deze manier kan wennen en niet direct met -30 geconfronteerd wordt 😉 Al heb ik begrepen dat de temperatuur zo in één keer weer kan gaan dalen, dus ik ben benieuwd! Aan sneeuw is er in ieder geval geen gebrek!
27 december 2015
In maart wist ik dat ik in januari 2016 naar Siberië zou gaan. Dat klonk toen nog heel ver weg, maar inmiddels niet meer 😉 SPANNEND! Het voelt gek om in een soort van “overgangsfase” te zitten. Ineens sta je emigratieformulieren in te vullen, ben je alle abonnementen aan het opzeggen, ga je van het ene afscheidsetentje naar de andere… Chaos, blijdschap, drukte, spanning, enthousiasme: het wisselt elkaar allemaal af!
De foto hiernaast omschrijft heel mooi door wat voor fases je als (beginnende) zendeling heen gaat. Een paar weken terug vroeg ik mezelf af of ik het allemaal nog wel leuk vond. Er kwamen ineens allemaal gevoelens naar boven die ik in eerste instantie niet begreep. Totdat ik dit schema zag en begreep dat zo’n fase heel normaal is. Ondanks dat je er zelf voor kiest en je onwijs veel zin hebt in het nieuwe avontuur, horen daar ook gevoelens van loslaten en twijfel bij. MAAR… ik heb er vooral veel zin in! Kom maar op!!
Het is een gek idee dat ik over 3 weken al naar Duitsland vertrek! Inmiddels staan er al 2 koffers bij mijn ouders klaar om ingepakt te worden. De dikke winterjas is gehaald en ook mijn visum is binnen!
Bijzonder blijf ik het vinden dat zoveel mensen met mij meeleven. Zoveel lieve en mooie reacties ontvang ik steeds weer, zelfs van mensen die ik helemaal niet ken. Ik voel me daardoor zo enorm gesteund en bemoedigd, dat is met geen woorden uit te drukken! Bedankt daarvoor!!
Misschien dat ik op de valreep in januari nog een kort bericht uit Nederland schrijf en anders vanuit Duitsland, of………. Siberië!!! 😀
30 november 2015
De tijd vliegt! We zijn alweer de laatste dag van november. Dus december met al haar feestdagen staat alweer voor de deur! Omdat dit voorlopig mijn laatste decembermaand in Nederland is, vond ik dit een legitieme reden om alvast mijn kerstboompje neer te zetten 🙂 Kan ik er extra lang van genieten!!
In de afgelopen weken mocht ik een aantal presentaties geven. Ik mocht o.a. de kinderen uit groep 3 t/m 8 van basisschool it Anker in Dronryp vertellen over de kinderen in nood in Siberië. Ontzettend leuk om niet alleen aan volwassenen, maar ook aan kinderen over mijn toekomstige werk te vertellen. Ook heb ik vorige week alvast een echtpaar ontmoet dat sinds een jaar in Siberië werkt. Ze waren in Nederland vanwege de geboorte van hun eerste kindje. Hij is een Nederlander en zij komt van Schotland. Het is leuk om op deze manier alvast mensen te leren kennen en weer wat meer informatie te krijgen over de werkzaamheden en het team e.d. En super leuk natuurlijk dat ik straks ook af en toe nog een beetje Nederlands daar kan blijven spreken 🙂
De visumaanvraag is inmiddels ook de deur uit. Ik hoop deze op korte termijn te mogen ontvangen, dan is het voor mijn idee echt allemaal rond! In de afgelopen periode ook de GGD regelmatig bezocht voor de nodige inentingen. Daarnaast zijn de eerste (winter)kleding gekocht en heb ik ook het tweede voorbereidingsweekend gehad. Tijdens dit weekend kregen we o.a. onderwijs over hoe je omgaat met cultuurschok en cultuurverschillen. Maar we hebben bijv. ook met elkaar gesproken over onze verwachtingen en hoe reëel deze zijn. Een zeer waardevol voorbereidingsweekend waarin ik handvatten aangereikt heb gekregen om weer mee verder te kunnen gaan.
Tja, de voorbereidingsfase is dus in volle gang! De komende weken nog even volop genieten van alle familie en vrienden en dan langzaam aan afscheid nemen en op naar een nieuw avontuur!
29 oktober 2015
Vanochtend werd ik wakker in Sneek, mijn tijdelijke nieuwe woonplaats voor de aankomende 2 maanden. In de afgelopen weken ben ik druk in de weer geweest met het verhuizen van mijn spullen vanuit Bergen naar mijn ouderlijk huis. Wat een spullen kun je door de jaren heen verzamelen! En dat brengt direct de grote vraag met zich mee: wat neem je van al die spullen mee in één koffer, voor 2 jaar, naar Siberië?! Phoe… dat is nog niet zo gemakkelijk! Gelukkig heb ik nog zo’n 2,5 maand om daar nog eens goed over na te denken! 🙂
T/m eind december verblijf ik in een huisje in Sneek en daarna zal ik de laatste 3 weken nog bij mijn ouders verblijven. Het voelt alsof mijn “zendingsbestaan” nu echt is begonnen. Geen vaste woonplek meer, spullen inpakken, dingen afronden en afscheid nemen; het hele proces is in gang gezet! Het grote avontuur is begonnen!
Inmiddels heb ik mijn eerste voorbereidingsweekend in Nederland ook gehad. Een leuk en gezellig weekend waarin ik vooral de herkenning en de ervaringen delen met anderen die in dezelfde fase zitten heel fijn vond. Begin november volgt er nog een tweede weekend en dan is het vervolgens aftellen tot de laatste training in januari. Deze training is in Duitsland en van daaruit zal ik dan naar Siberië vertrekken. De ticket is inmiddels geboekt!
Maar voor nu is het vooral nog genieten van de laatste maanden hier in Nederland, want de tijd vliegt! Nog gezellig een keertje afspreken? Laat het me weten, nu kan het nog! Al bent u/jij uiteraard straks ook van harte welkom in Siberië 😀
02 oktober 2015
Ik denk dat mijn leven als “zendeling” officieel is begonnen: overal staan verhuistassen (tja, ik werk met tassen i.p.v. dozen) en in mijn agenda komen ineens interview-afspraken en presentaties te staan. Maar ook dingen als: al een week opzoek zijn naar mijn gele inentingen boekje, wekelijks of soms zelfs dagelijks mailen en skypen in het Engels en Russisch en blogs schrijven horen erbij! Kortom: de voorbereidingen zijn in volle gang!
Deze maand ga ik Noord-Holland alvast verlaten, zodat ik de laatste maanden voor vertrek nog wat dichter in de buurt van familie en vrienden ben. In de maanden november/december kan ik in een huisje van een vriendin in Sneek verblijven en zal dan vervolgens de laatste paar weken nog oud en vertrouwd in mijn ouderlijk huis doorbrengen. Met dit soort dingen komt het vertrek naar Siberië steeds dichterbij!
Tot aan mijn vertrek probeer ik ook nog een beetje aan mijn Russisch te werken. Iedere dinsdagavond krijg ik een uurtje les via skype. Vooral de grammatica vind ik erg lastig. Hopelijk gaat het leren van de taal straks in Siberië veel sneller! Ik zal daar de eerste maanden intensieve taalstudie gaan volgen en daarna zal dit overgaan in twee ochtenden per week. Ik ben benieuwd!!
Ik heb inmiddels contact met een meisje uit Tsjechië dat ook in januari naar Siberië vertrekt. In januari zullen we elkaar op een conferentie in Duitsland ontmoeten. Deze conferentie is de aftrap van het hele avontuur en daar vanuit zullen we dan samen naar Siberië vliegen. Dat wordt dus binnenkort ook mijn ticket boeken en visum aanvragen! Het aftellen kan al bijna beginnen! 😉
13 september 2015
Steeds meer komt het besef dat de droom die al meer dan 10 jaar in mijn hart zit werkelijkheid lijkt te gaan worden: hoop en leven brengen aan kinderen in nood in Rusland. Als jong meisje droomde ik er van om later, als ik groot was, naar Afrika te gaan en daar arme kinderen te gaan helpen. In mijn belevingswereld hadden toen nog alleen mensen in Afrika hulp nodig. Door de jaren heen veranderde mijn beeld, zeker toen ik in de zomer van 2004 voor 2 ½ week in Rusland ging werken met wees-, straat- en zieke kinderen: wat een nood! Sindsdien is er geen dag meer voorbij gegaan dat ik niet aan Rusland heb gedacht. Ik heb verschillende reizen naar andere landen gemaakt, waaronder 2x naar Afrika, maar op een of andere manier heeft de nood onder Russische kinderen zo mijn hart geraakt dat ik het niet meer los kan laten en diep van binnen weet dat dit de plek is waar ik moet zijn. Nog 4 maanden en dan is het al zover! Dan mag ik eindelijk het vliegtuig instappen en in Rusland weer uitstappen. Ik heb er zin in! De komende vier maanden zullen in het teken staan van voorbereidingen: PR’en, sponsors zoeken, verzekeringen regelen, verhuizen en… afscheid nemen. Dat laatste valt onder de categorie “minder leuk”, maar gelukkig is het tegenwoordig heel gemakkelijk om contact met elkaar te houden via allerlei media. Vanaf nu zullen mijn belevenissen te volgen zijn via deze website! Dat betekent dat ik van mijn to-do list weer één ding kan afstrepen, want mijn website is eindelijk online!
[fb_button]